Het lijkt wel alsof leren vervelend is. En dan vooral, of misschien wel alleen, op school. Want als ik naar mijn kleinkinderen kijk dan doen die niets liever dan leren. Hun hele dag zit er vol mee. En ook de volwassenen om me heen zijn eigenlijk altijd bereid nieuwe dingen te leren, een nieuw recept, een nieuwe functie in What’s App, een snellere manier om naar hun werk te komen, leren houdt eigenlijk nooit op.

Op school lijkt dat anders. Daar bepaal je immers niet zelf wat je wilt leren? En dat in een tijd dat je op zoek bent naar je eigen autonomie; dat je juist graag zoveel mogelijk zelf wilt bepalen.

Ze kunnen niet bepalen wát ze moeten leren, maar wel hóe ze dat doen. En daar valt heel veel winst te halen.

Ik schreef er een column over in de krant. Je leest hem hier.